Matki, ojcowie, opiekunowie

Kiedy uwalniamy wilki z wnyków lub ratujemy z wypadków najczęściej nie wiemy, czy to przybysze z daleka, czy zwierzęta z lokalnej grupy rodzinnej. Dopiero dane z badań genetycznych i telemetrii pokazują, czy pomogliśmy wędrowcowi czy też miejscowemu wilkowi. W maju i czerwcu dowiadujemy się także, czy osobnik ten uczestniczy w wychowaniu szczeniąt. Ostateczne dowody na pełnienie roli rodzica lub opiekuna dostarczają nam nagrania z fotopułapek, ustawianych w oparciu o dane telemetryczne.  Oczywiście pozyskanie takich nagrań nie jest łatwe, wilki po przejściach konsekwentnie starają się unikać ludzi, nierzadko omijają też fotopułapki i trzeba czasu, zanim kamery uchwycą „ten moment”.  Obecnie możemy już z całą pewnością powiedzieć, że Luty, wilk uratowany przez nas z wnyków na początku lutego 2022 r. na skraju Puszczy Kampinoskiej jest ojcem i razem ze swoją partnerką wychowuje szczenięta w Kampinoskim Parku Narodowym. Natomiast Nestor z Lasów Koszalińskich, który we wrześniu 2021 r. utknął we wnykach we wsi Gruszewo, pomaga swojej rodzinie w wychowie szczeniąt.  Nie wiemy jeszcze jakie więzy pokrewieństwa wiążą go z wilczętami, na to powinny nam dać odpowiedź analizy genetyczne.